WAT EEN INZICHT AL NIET KAN DOEN..
Dit bericht type ik in een heerlijke Septemberzon. Zo eentje die de tijd doet stilstaan. Waar een glas wijn naast me staat met van die prachtige condensdruppels aan de buitenkant. Waarin die kleine prins op een kleed speelt op het gras (aandachtig gadegeslagen door een slapende teckel ernaast..). Ik voel me blij en ik voel me gelukkig. Maar bovenal, voel ik me rustiger.
Dat impliceert dat ik me onrustig gevoeld heb, of in elk geval minder rustig dan nu. Dat klopt ook. Ik schreef in het vorige blog al dat ik een soort continue innovatie-stroom verwacht van mezelf, onder andere ingegeven door de ‘werkgerelateerde-opvoeding’ die ik heb genoten sinds mijn studie(s). Ik dacht altijd daaraan gerelateerd dat ik de wereld / bedrijfsleven moest veranderen, dat ik per definitie diegene was waar anderen naar keken ‘wat te doen’.
Dat voelt nog steeds wel zo, maar ik merk steeds meer in de onderstroom dat mijn ‘bestemming’ niet geheel dat is wat ik altijd aannam. Ik ben hier niet om het bedrijfsleven en daarmee de wereld te veranderen, ik ben er niet om dat alleen te moeten doen. Neen. Ik ben hier, volgens mij, om (samen met anderen) te bouwen aan de reden waarom ik mijn bed uitkom. En dat gaat voor mij over iets wat mij, al vanaf dat ik na moest denken welke studierichting ik wilde, bezig houdt: de mate waarin kinderen en volwassenen zich ontwikkelen via het huidige schoolsysteem. Dat kan niet meer. Dat is letterlijk ‘old-school’. De consequenties van dit systeem zie ik in vele geledingen terug in de maatschappij..
Ik weet (deep inside) dat dit voor mij gaat over het herdefiniëren van de manier van leren en leven van diegenen die de toekomst gaan bouwen: de generatie van overmorgen. Dat gaat over ondernemen. Over de integratie van ondernemerschap en scholing. Over een volledig andere kijk op o.a. schoolsystemen, invloed van een overheid etc. Neem ik je een andere keer in mee. Is iets teveel voor dit blog..
Overigens, ondernemen gaat voor mij over innoveren, trouw zijn aan jezelf, dingen doen waar je echt echt heel goed in bent, verantwoordelijkheid nemen en vooral over ‘fun’. Niet dat ondernemen alleen maar leuk is, maar wat wel een wezenlijk onderdeel is van hoe ik onderneem: dingen die mij uitdagen, waaraan ik mij ontwikkel en waarmee ik mezelf en de wereld een stukje verder breng. Dat is waarin ik anderen uitdaag en waarom ik elke dag mijn bed uitkom. Steeds weer.
Heb jij eigenlijk scherp waar jij je bed voor uitkomt?
Onze petit prince roept me, heeft honger vermoed ik. Ga eens kijken of ik tussen de decibellen kan verstaan welke groente vandaag de voorkeur heeft..
Salut!
JB.
