GELUK ALS BUSINESSMODEL?
Verdomme. Dat is het eerste wat ik dacht toen ik dit artikel in het FD las. Waarom? Het ging over Geluk als nieuw business-model. Uitvoerig werd er ingegaan op voorbeelden van bedrijven (Zappos) of landen (Bhutan) waar #geluk centraal staat en daardoor succesvoller, rijker, vriendelijker zijn. Coolblue (soort Bol.com) werd ook nog even aangehaald als ‘eigenzinnig en nuchter’ bedrijf. Nu weet ik uit ervaring dat Coolblue een ding niet nastreeft en dat is #Geluk.
Maar goed, terug naar waarom ik vloekte. De kop van het artikel ging over geluk als nieuw business model. Frouk en ik hebben in de begintijd van Better2Gether de domeinen ‘geluk’ en ‘talent’ uitvoerig invulling gegeven. Sterker nog, aangezien we destijds een fysieke plek wilden maken van Better2Gether, was onze pay-off: waar geluk en talent worden vergroot. Maar keer op keer stuitten we in gesprekken op hetzelfde: de definitie van geluk. Die bestaat niet. Wat voor ons geluk is, hoeft dat voor een ander niet te zijn. En geluk is er ook alleen, als de doorleefde schaduwzijde er ook is (verdriet, pijn). Daarom vloekte ik: geluk allèèn is niet de wens, zeker niet als businessmodel.
Het gaat (voor ons) om de bijdrage die je levert aan je eigen leven en dat van je omgeving. Van betekenis zijn. Vervolgens vullen wij dat in met volgens onze visie authentiek zijn, positief & betekenisvol ondernemerschap, kracht van samen, je talenten optimaal gebruiken en je zwaktes onderkennen danwel organiseren: ofwel het leven met een levensplan. Maar dat is onze visie en ons geloof op hoe de wereld mooier wordt. Dat is voor ons een stukje #geluk.
Geluk is een holle frase die pas zinvol wordt bij de invulling van het begrip. In het artikel wordt aangehaald dat wetenschappelijk is bewezen dat mensen bij een bepaald salarisniveau, niet meer happy worden van meer geld of status. Maar van bijdragen aan het hogere doel van een organisatie. Dat is toch iets wezenlijk anders?! De geïnterviewde (Jenn Lim) doet vervolgens nog een duit in het zakje: “happines is nu eenmaal een serieuze business”. Bah!
Gaan we nu ook het veronderstelde #geluk van anderen vercommercialiseren? Als businessmodel neerzetten? Of wordt het zo langzamerhand niet eens tijd dat we een cultuur van betekenisvol ondernemen, met ruimte voor feminiene energie en ondernemerschap vanuit je eigen kern centraal stellen?
Weg met shareholdersvalue, weg met nep-consultants die happines verkopen. Weg met geluk!
Welkom betekenisvol ondernemen.
Zo. Moest dit schijnbaar even met je delen.